donderdag 6 november 2008

De vallei uit







Woensdag 5 november: we verlaten de stad weer om naar het zuiden te rijden, waar een absoluut hoogtepunt de stad Patan (=mooie stad) is. De durbar (grote plein in centrum) staat vol monumenten, waarvan de gouden tempel het mooiste is. Schoenen uit en gewoon rondopen tussen de gelovigen en de piesters die hun werkzaamheden verrichten. Een jongen van 9 jaar wordt hier opgeleid tot priester en een meisje van 14 moet hem verzorgen. Toen wij er waren was zijn moeder hem aan het inwijven met olie want hij mag een maand niet in douchen of schone kleren aan.
We waren ook in een werkplaats voor Tibetaanse vluchtelingen, waar Dick en ik voor een mooi willen vloerkleed bezweken. Hoe we dat naar NL krijgen... dat is een goeie vraag, hopelijk komt de komende 2 weken het antwoord vanzelf...:-)
Donderdag 6 november: Vertrek uit Kathmandu, om 2 dagen naar de bergen te gaan, naar Dhulikhel, hemelsbreed 40 km ten zuidoosten van de hoofdstad. We gingen echter langs een aantal belangrijke Hindoe-monumenten, zoals de tempel van de god Vishnu met een enorm groot beeld van hem, liggend in een vijver. Hoewel het een gewone doordeweekse dag was, was het hier weer heel druk. Mensen in de rij met mandjes met bloemen en rijst etc. om te offeren aan de god. Priesters aan de kant om de gelovigen te voorzien van een zegening en een tika (rood puntje op voorhoofd). Zie foto. Het landschap buiten de stad is prachtig, veel rijstvelden en hier en daar ook wat aardappelen. Prachtige vergezichten, met heel in de verte de Himalaya keten. Van zuid naar noord is Nepal verdeeld in drie soorten landschap: vlakte, heuvels en de Himalaya . Vandaag verlaten we dus de vlakte en gaan we hogerop . Het weer is nu helemaal heerlijk, je hoeft geen trui aan tot de zon ondergaat om half zes.
De grootste stupa ( Boddhistisch bouwwerk) staat in Bodnath, een plaats die helemaal in het teken van Boeddha staat en waar voornamelijk Tibettanen wonen. Versierd met duizenden gebedsvlaggen was het een fantastisch schouwspel om te zien hoe de stupa geverfd werd met witte kalk. Dat gebeurt buiten de moesson tijd iedere maand. Er waren ook hier veel gelovigen, die opgewekt met kind en kegel Boeddha vereerden. Rondom waren winkeltjes en wekplaatsen. Wij zijn nu echter uitgewinkeld en hebben ons getroost met een heerlijke capuccino ( de eerste in bijna een week) op een dakterras in het zonnetje.
Na allerlei onzwervingen door dorpjes met hier en daar een monument (en bijna geen andere toeristen) kwamen we aan in het resort in de bergen, waar we niet een kamer maar een klein huisje hebben met op vaste tijden warm water, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Stroom is hier tot nu toe nog steeds, dat was in Kathmandu anders... daar hangt in de gang een lijst met uren dat er gewoon geen stroom is. We waren hier vanmiddag net op tijd om de zon te zien ondergaan langs de Himalaya-keten, die nog vandaag niet helemaal helder te zien was. Maar voor ons Hollanders was het mee dan genoeg.






Geen opmerkingen: